⫷ αγαπώ την απλότητα ⫸

Με λόγια απλά..καθημερνά..
ξεσκέπαστα..επικίνδυνα αληθινά
που δε στοχεύουνε στο θυμικό
μα στις χορδές στοχεύουν της καρδιάς
έτσι μ' αρέσει να μιλώ..
σταράτα και με μπέσα..
Πάει καιρός που εμεγάλωσα
εγύρισα την πλάτη μου στο ολίγον
έπαψε το κυνήγι μαγισσών..
δεν ψάχνω μπούκλες στις τριανταφυλλιές..
με θέα τις οθόνες να γεμίσω..
άνοιξα το παράθυρο της γνώσης το σοφόν
οι χαραμάδες να γεμίσουν φως..
οσμίστηκα τον πλούτο τον κρυμμένο.
τις λέξεις εσεβάστηκα ..τις κατανοητές..
με την ανάσα μου τις πότισα..
εκείνες που ριζώνουνε ίσαμε τις καρδιές..
Θέλει φαντασία η ζωή ..απλότητα..αλήθεια
θέλει μουσικές για να την τραγουδάς..
με στίχους που να συγκινούν
τα φύλλα της ψυχής...
την ομορφιά θηλάζω τα πρωινά
σκίζω τους γκρίζους πάπυρους
της νύχτας τους βρεγμένους
ίσως να νιώθω κι ευτυχής..
στη μυρουδιά ενός μωρού
γυναίκα εγώ...
τα φίλτρα μου..μου γνέφουν...
στη μυρουδιά ενός καφέ..
σε μιας γαρδένιας τη μοσχοβολιά
στη μυρουδιά του σαπουνιού
πα στα φερσκοπλυμένα μου μαλλιά..
θαρρώ πως είμαι ζωντανή..
θαρρώ πατώ στη γη γερά... 
Έτσι είμαι εγώ..και κλαίω και γελώ..
σωπαίνω και φωνάζω..
μιλώ με τον καθρέφτη μου..
συχνά παρακαλώ τον..
συνομωτώ..ξορκίζω τον..
τα λάθη μου..τα σκιερά..τα πάθη μου
σε μένα να επιστρέφει..
στο δαχτυλάκι μου δεν κρύβομαι
δροσοσταλιές ρουφώ απ' τη ζωή..
μήπως και την προκάνω..

⫷ αγαπώ την απλότητα ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 Θέλει φαντασία η ζωή..μουσικές να την τραγουδάς...
γαλήνη..ψυχική ηρεμία για να την αφουγκραστείς...
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ!!!

...................................................................................................................................................................