''Την τεθλασμένη μου αγάπησα''..

Ψάχνω και χάνομαι στους ψίθυρους..
στους παφλασμούς γυρεύοντας απόκριση
στων ονείρων μου τη θάλασσα αγναντεύοντας .. 
θαρρώ πως τα κατάφερα  
''αλίευσα'' μικρά μα..σπάνια..μοναδικά..
ξεχωριστά..μαργαριτάρια λιγοστά .. 
κλεισμένα στης ψυχής το φιλντισένιο όστρακο..
όταν πονά να τα φοράει.....

Kαράβι λες κι ο έρωτας αβούλιαχτο..
σινιάλο μου 'στελνε απ' τα γαλάζια του ..
τα ήρεμα  που μοιάζανε..
θαλασσοταραχής μια πρόκληση..
προειδοποίησης τσουνάμι στην καρδιά....
Μες στο ρολόι της μνήμης μου..
οι ώρες των ερώτων μου μιας ταξινόμησης 
θαρρείς.. 
παράσταση ζητούσαν..

Μα μια σελίδα έμενε κενή..
εδίσταζε το χέρι να τη γράψει..
Στάθηκα εκεί..εσυλλογίστηκα..
ποια τάχα είναι η γραμμή..
του έρωτα καλύτερη..
ευθεία για τεθλασμένη?
λιγοστός ο χρόνος πια για τις ευθείες μου.. 
ανιαρές διαδρομές..εκπλήξεων στερημένες...

Την τεθλασμένη μου εματαγάπησα..
για σένανε..εχαράχθη
στον κάβο που το άραξες 
το αβούλιαχτο το πλοίο σου του έρωτα..
κείνο το κόκκινο πανί που μου ανέμισες..
μικραίνει το στο αντάμωμα..
στου έρωτα του τόξου το βεληνεκές 
στο μέρος της καρδίας..

''Την τεθλασμένη μου αγάπησα'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
.............................................................................................................
...................................................................................................................................................