λουσμένες άλλοτε στο φως
κρυμμένες κάποτε σ' ανήλιαγες καταπακτές
γυμνές..άυλες..με δισταγμό ορατές
πλανιούνται στις ακτές των ομματιών μου
ιχνηλατώντας τα σημάδια..στις σκιές
σαν πεταλούδες πρωινού..
απ' τις κρυψώνες τους μιας φυλακής
στο ανθόμελο ξεχύνονται
σ' ένα τρελλό ζωής χορό..κυνήγι μαγισσών
αγάπης οι συγκομιστές..
γλυκόπικρης της γεύσης..
κυνήγι για ένα καταφύγιο φωτεινό...
Ψυχές
άλλες ξεμένουν σε διαδρομές
στου βάλτου το σκοτάδι..
άλλες στο ημίφως πάντα αρέσκονται...
μα εκειές..οι τολμηρότερες
κατάματα γυρεύουνε το φως..
καίγονται..τσουρουφλίζονται..
φτερά δε λογαριάζουν
όλες.. μα όλες ..
για να 'βρουν ένα απάγκιο της χαράς...
λουλούδι να βρουν ανθισμένο και ανθό
κλαρί ζευγαρωτά για ν' ακουμπήσουν...
σπηλιές..σε θάλασσες να βρέχονται
σειρήνες ν' ανταμώνουν...
Ψυχές...
που από κάμπιες..φτερωμένες
πεταλούδες λαχταρούνε να γενούν
στη γύρη της αγάπης να κουρνιάσουν..
κάποιες αγαπιούνται πιότερο..
σε ακριβό..πολύτιμο οχυρό..
κοινό το καταφύγιο που λούονται σ' αχτίνες !!
κάποιες κατρακυλούνε και σκορπίζονται..
Όμορφες που είναι οι ψυχές..
γεύσης αρχέγονης στ' αντάμωμα
στο ''καταφύγιο'' του έρωτα σαν σμίγουν!!
''ψυχές στο καταφύγιο'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου