''ΟΤΑΝ''

by Giussepe Sticchi

Όταν...
εσυναπαντηθήκαμε..πάει καιρός..
μη με ρωτάς πόσος πολύς..
εσύ βοριάς..και ο νοτιάς εγώ..
στου φεγγαριού το γιόμισμα..
που φέρνει μαϊστράλια..
σαλτάραμε στην ίδια βάρκα τη μικρή..
αδίσταχτα..με δυο κουπιά  σπασμένα..
νιάτων θαρρείς μιας τόλμη μας..
και μιας φλεγόμενης δάδας ζωής..
στην απεραντοσύνη οριζόντων..
θαλασσών θαλασσοπόροι..
πειρατές..κατακτητές της ίδιας της μικρής..
πεπερασμένης του παράλογου ζωής..  
''μαγειρευτές'' και γευσιγνώστες'' παθιασμένοι..
Απρόσμενα..αναπάντεχα..
τυχαία συνάντηση εις την αρένα του ασυμβίβαστου
εις το αέναον εσαεί προσκυνητές..
εις την ''ακτήν''.. μίαν στιγμήν..
βαθιά εκοιταχτήκαμε..εσύ κι εγώ..
οι δυο μας γυμνωμένοι..
οι αρνητές του θάνατου..
υπερασπιστές αμετανόητοι του όνειρου
με ρίγος βλέμματος πνευματικόν
''ταξιδευτές''..
σαν συνομώτες μίας επανάστασης..
με ένα μονάχα τρεχαντήρι..

 Εζωγραφίσθη απά στον πάπυρο..
το μαγικόν ταξίδιον..
χωρίς πυξίδα και προορισμό.. 
άγνωστα τα λιμάνια και οι ανέμηδες..
άγνωστες και οι απέραντες θαλασσοδιαδρομές
εκείνες μας..της ύστερης αγάπης..
στιχάκια που εγίναν ψίθυροι συμπαντικοί..
τραγούδι γίνανε αιωρούμενο 
μες σε λιμάνια φωτισμένα βλογημένων...
στιχάκια που εκρύφτηκαν μες στα κοράλλια..
στο βυθό..της διψασμένης της ψυχής μας..

'' ΟΤΑΝ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,