''ΚΑΡΦΩΜΕΝΕς ΙΑΧΕς ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ''''

Έργο του ιδεαλιστή εικαστικού: Δημήτρη Κατσικογιάννη

Ετριγυρνούσε με τ' ανάκατα μαλλιά..  
γκριζάραν από τότες κι οι κροτάφοι..
ασάλευτο το βλέμμα της..
τρύπωνε στους δαφνώνες..  
λίγα κλαριά..
λίγα κλωνάρια δάφνης και ελιάς..  
του στεφανώματος..επεριμάζωνε..
τις κόμες των μαρτύρων της γενιάς της 
να στολίσει..κι ένα κερί..κι ένα κερί..
να σιγοκαίει στης μνημοσύνης της..
των αφανών που επέσανε στην καγκελόπορτα
 οι σιωπηρές οι ιαχές δικαίωση ζητούσαν..
Ήτανε άλλη μια ζαριά..στης λευτεριάς την πόρτα..
η σκέψη δεν ελύγισε..στις 17 Νοέμβρη..
 χούντες..μαστίγια..φάλαγγες..
ξορίες κι αλυσίδες..  
ελιώνανε στα χέρια τους..
στων νιάτων τους τη φλόγα...
Σαν ατενίζεις αψηλά..
βήματα στέρεα πατείς..
ποδοπατείς τα φίδια.
 κόβεις κεφάλια κι ας φυτρώνουνε..
νέες λερναίες ύδρες..
ο λεύτερος ποτές του δε φοβήθηκε..
 μονάχα εκεί στην πέτρα του μονολογεί..
 ελέυθερος του πρέπει να ανασαίνει..  
Κιτρινισμένες μνήμες μου..χρόνια του ''73
 στέκεστε ολόρθες μπρος στα σκαλοπάτια μου..
 μου γνέφετε το μάτι..
 δεν ξέρω τι με θλίβει πιότερο..
της προδοσίας το εξαργύρωμα των ανιδιοτελών..
στης βολεψιάς τον τόπο? για τάχα
που εσβήσαν οι ελπίδες πια των νιάτων μου..
ή που καινούριο πανωφόρι φόρεσαν..  
οι γυαλισμένες αλυσίδες των ψυχών τους? 
Βαρύ το διακύβευμα των νιάτων εσαεί
στις στάχτες που απομένουνε
ψήγματα ψάχνω απ' τα δαδιά
φλογίτσα να την κάμω
στης βολεψιάς το άντρο τους δεν κατοικώ αντάμα
στης ανιδιοτέλειας της Εξέγερσης 
ακόμα προσκυνάω.......
τα αφημένα ψήγματα της νιότης μου
δαδιά και προσανάμματα ακριβά
στης λευτεριάς τη χώρα..
και στων ρομαντικών τις ιαχές 
να ''συλλογάσαι ελεύθερα''
τον τόπον τον ιερόν εναποθέτω..

''ΚΑΡΦΩΜΕΝΕς ΙΑΧΕς ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ''- Σοφίας Θεοδοσιάδη. ..............................................................................................................