♫♫♫ ΣΑΝ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΜΕΛΩΔΙΑς ♫♫♫

Σαν μελωδία απ' το ουράνιο στερέωμα

στην ώρα που ο αυγερινός στο θόλο του..

στα σύννεφα κοιμόταν..

ένα ψυχοπούλι ζύγωνε στη λεύκα μου...
κυνήγι λησμονιάς μη και προκάνει..

μου εχτύπαε το τζάμι λες λυγμός..

ξύπνα μου έλεγε μη θλίβεσαι..εμέρωσε
γιατί είσαι ακόμα ζωντανή..

κι η αγάπη σε θυμάται..

παλιός μου γνώριμος..

ο ήχος ο ζεστός..

στο τζάμι της ψυχής μου η φωνή σου..
τα βροχερά..
τα βράδια τα βρεμένα μου.
μια μελωδία επιμένουσα..

χαϊδεύει τα αυτιά μου
καθώς στο παραθύρι οι στάλες τραγουδούν..

κάθε που η σκέψη μου..

σε σένα πεταρίζει..λογυρνά..
σαν παρτιτούρα μελωδιάς
τα λόγια σου που στάξανε 
αγάπη κι αντοχή μες στην καρδιά μου.. 
Κι αν οι ψυχές μας λέν' πως αφουγκράζονται..  
μπακίρια οι λέξεις οι μετύστερες
μετά από σε..σκουριάζουν...
 

'' ΣΑΝ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΜΕΛΩΔΙΑς''
Σοφίας Θεοδοσιάδη

░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░
░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░