ματώνει τ΄ανεκπλήρωτα , πληγώνει τη σιωπή
οι σκοτεινές προθέσεις σου τρέφουν θεριά κι αγγέλους
σε μια ψυχούλα παιδική που έχει σταυρωθεί
Καημοί ανομολόγητοι, χαραματιά στη μνήμη
από μικρός ταξίδευα της μοίρας γητευτής
αυτή η στεριά με λάβωσε, σαν πεινασμένο ζώο
σκουριά σε σώμα ξέχειλο στον κύκλο μιας ρωγμής
Μιλώντας με τους έκπτωτους, εμπόλεμο ιδεώδες
ύψωσα το κατάρτι μου σε χρόνους σμιλευτούς
αρχή και τέλος έδεσα στην κιβωτό της μνήμης
να ξεδιψούν τα άγρια σε άγονους καιρούς
( « Σαν Οδυσσέας » - Τ. Χ .)
...............................................................................................................
Στην ποίηση έχω βρει την Ιθάκη μου ! Ο "Οδυσσέας" και τα ποιήματα του Παναγιώτη Χρονόπουλου έχουν βοηθήσει σε αυτό το ταξίδι. Μακάρι να έχει την αναγνωρισιμότητα που του αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια γενναία κατάθεση ψυχής, ποιητικά άρτια με έξοχο ρυθμό και μέτρο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή