''ΥΠΕΡΧΕΙΛΗΣΗ''

Το σάλπισμα το εντός σου εκκωφαντικό
κραυγή..χαράζει τον αγέρα στις νυχτιές σου.
Δε λιάζεσαι σε στέρφα βιογραφικά
σε πλούσια που η λάμψη τους θαμπώνει.
μια διδαχή σ' ακολουθεί 
σε πόλεις σαν διαβαίνεις..σε σοκάκια:
''Η υπερχείληση του Εγώ
αδειάζει το της γνώσης το ποτήρι''..
στα σκοτεινά κελάρια  τριγυρνάς
να σε μεθάνε οι φωνές..
των μαγεμένων στίχων..
Και δραπετεύεις από τ' άψυχο χαρτί

αδυνατείς να αναγνώσεις
δεν είναι που δηλώνεις ''αντιστάρ''
είν' διαβατήρια ζωής τα αποχτήματα
είναι που οι πομφόλυγες
εσένα σε τρομάζουν..

είναι που ψάχνεις ταύτιση

γιορντάνια βιογραφικά
στολίδια κρεμασμένα στο λαιμό τους

να 'χουν για χάντρες γνώση..επίγνωση

άρνηση αλαζονείας..
Έρχονται και σε συναντούν

στίχοι ..στιχάκια και πεζά

ατάκτως ερριμμένα

παλιά τους τέχνη κόσκινο
σ' αυτολατρείας και ναρκισσισμού

τη μέθη τους να επιζητούν

στα σκαλοπάτια αυτοπροβολής

λέξεις στραμπουληγμένες..

Χοντροκομμένη η συρραφή

χοντρό και το βελόνι

ανοίγει τρύπες στην ψυχή

στων εργατών της ποίησης

που ζούνε στο λυκόφως..
ξυπνούνε από βάθη μυστικά
ζητούν το μερτικό τους...

''ΥΠΕΡΧΕΙΛΗΣΗ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

............................................................................................................