Achille Beltrame (Italian, 1871-1945) |
ψυχής τις φυλλωσιές μου...
της καταθλίψεως αρνούμαι τους αρμούς
το ένδο-έαρ μου ευσπλαχνικά με ελεεί
ποτάμι η ρίμα μου του νου
σταλάζω τα τρεχούμενα νερά
στους κήπους της απέθαντης ψυχής σας..
Θα βγω στους μυροβόλους κήπους τ' Απριλιού ..
άνθια και ροδοπέταλα για σας να τα κλαδέψω..
Θα τα σκορπίσω γύρω σας..
δροσοσταλιές..ροδόνερου να μοιάζουν..
Πάλι σας δόθηκαν..μας δόθηκαν σταυροί..
να περπατήσουμε σκυφτοί..
Βήματα αμήχανα..αργά
τον ανεβαίνουμε θαρρείς..
λες κι είν' μονόδρομος...
του Γολγοθά ο δρόμος..
Εκεί..
σε κείνη την πορεία που μας οδηγεί
στη λύτρωση..
εκεί θε να τον στήσω το σταθμό μου..
Είν' οι σταυροί πολλές φορές
αβάσταχτοι θαρρείς...
θολώνουνε την κορυφή...
ο λόφος μοιάζει με απάτητο βουνό..
μα είναι η πρόκληση τρανή
για μια Ανάσταση αφ' εαυτού..
απέθαντη στους κόρφους η ελπίδα..
Το νου σας να δροσίζουνε
οι προσδοκίες μιας Άνοιξης
να μη μου λησμονάτε...........
τα λόγια στις περγαμηνές
της ακριβής μου νόνας:
''Εμείς παιδί μου αντέξαμε
όσα ο Θεός μας έστειλε
ήξερε Αυτός..........
τόσα μονάχα μας εταχυδρόμησε
όσα βαστούσανε οι ώμοι μας ν' αντέξουν''
''ΘΑ ΒΓΩ ΣΤΟΥς ΚΗΠΟΥς Τ' ΑΠΡΙΛΙΟΥ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
''Εμείς παιδί μου αντέξαμε
όσα ο Θεός μας έστειλε
ήξερε Αυτός..........
τόσα μονάχα μας εταχυδρόμησε
όσα βαστούσανε οι ώμοι μας ν' αντέξουν''
''ΘΑ ΒΓΩ ΣΤΟΥς ΚΗΠΟΥς Τ' ΑΠΡΙΛΙΟΥ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου