'' ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΝΟΙΞΗ ''

Δεν είναι η ψευδαίσθησή μου η Άνοιξη
δεν είναι η χαμένη μου ουτοπία..
δεν είν' της φαντασίας κατασκεύασμα
πάντα ζυγώνει με απαλά..
είν' γεγονός με ακρίβεια μαθηματική
αιώνες πάνε τώρα από Γεννήσεως
τους κήπους μας ανθίζει..
μοιάζει με όαση στην έρημο
στις διψασμένες τις καρδιές μας
μοιάζει με δροσερό νερό
στην κάψα της ψυχής μας..
Ήρθε ένας Μάρτης γλυκοφίλητος
λυτρωτικός..ζωογόνος
παραμερίζει την ασχήμια της ζωής
τελεύει πια την προσμονή
στου Μάη τα σοκάκια μας οδεύει
μες στην καρδιά της Άνοιξης ευελπιστεί
στο μοσχομυριστό το σταυροδρόμι να μας βγάλει.
Καρτέρι σε μιαν Άνοιξη
σε αρμονία νου..ομορφιάς και λογικής
με ξόβεργες θα στήσω..
παρακαλάω να βρέχει συναισθήματα
στην πρωινή της πάχνης τη δροσιά
στέλνω χρησμούς στους ουρανούς
τα στήθη ανοίγω στους αέρηδες
στον ήλιο που ανέβηκε ψηλά
της αδικίας τον πόνο να ξορκίσει..
Πως λαχταράει η ψυχή
χαλάρωση..στης Άνοιξης τα κάλλη
τις ευωδιές των γιασεμιών
γιορντάνι πα στα γκρίζα της μαλλιά
στεφάνι να φοράει..
μες στα λευκά κελάρια της να γεύεται
στης αλχημείας των νυχτολούλουδων
την κινητήριο δύναμη του έρωτα  
για πάντα..........

'' ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΝΟΙΞΗ '' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,