''ΑΙΘΕΡΙΕς ΨΥΧΕς''

Είναι δύσκολο την πλάτη να γυρίζεις στ' όνειρο
κι ας το συνθλίβουνε οι συμπληγάδες του καιρού..
και ας διψούν τα ζωντανά στους άγριους καιρούς...
Όσο υπάρχουνε αιθέριες ψυχές
όσο βουλιάζουν στη σιωπή τους
γητεύουνε το σκότος μας της νύχτας το βαθύ
μικροί ταξιδευτές..δεμένοι στο κατάρτι τους
της μοίρας τους το θάμα προκαλώντας..
Θέλει κουράγιο περισσό
στα χρώματα ταλέντο να δηλώνεις
του σκοταδιού τις οριογραμμές
ξυπόλητος με φως να διασχίζεις.
Στις αρωματισμένες μας..αιθέριες ψυχές
όσο τα πουλιά πετούνε λεύτερα
και τα λουλούδια ανθίζουνε 
στου παραδείσου της ψυχής των τα παρτέρια..
δεν ημπορούν χέρια ανίερα
να σταματήσουνε τις Άνοιξες..
να αφανίσουνε αυτούς που πίστεψαν
πιστεύουνε στο ονείρεμα ..
είναι το ''ταξίδεμα'' τρανότερο
απ' την σκληρή πραγματικότης..
Να το θυμάσαι...

''ΑΙΘΕΡΙΕς ΨΥΧΕς'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,