''ΣΤ' ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ''

Έτσι θα τελειώσει ετούτη η Άνοιξη
θα κλαιν τα βράδια οι γκιώνηδες
το φόβο στις σιωπές μας θα κεντούνε...
Σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα
δεμένοι στο κατάρτι τους 
να το διαβούν της Κίρκης το νησί
στ' απρόσμενο ανετοίμαστοι
βούλιαξαν μέσα στη σιωπή
μια μαχαιριά στην Άνοιξη
αιμάτωσαν τα άνθια τους οι ανθρώποι..
Τρανό το διακύβευμα απώλειας
της μιας ζωής που άνωθεν χαρίσθη
κωφεύουν..αντιστέκονται οι σώφρονες
βορρά αρνούνται να γεννούν
σε αγκυλώσεις νοοτροπιών
απερίσκεπτων σειρήνων..
ακούν φωνές που τους τρομάζουνε
ο φόβος για τον φόβο τους δουλεύει..
ζωή καλυμμένη με σκουριά
φεγγάρια νοτισμένα..
η προσδοκία επιβίωσης
ζωής νόστιμον ήμαρ.
Ας είναι ευλογημένη η σιωπή
ζόφος και φως στον τόπο της
αρμονικά ας σμίγουν..
μην ξεχαστείς στις διαδρομές τις σκοτεινές
μη φοβηθείς το φόβο..

''ΣΤ' ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,