''ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝΩΝ''

by tomasz alen

Έτσι θα ζεις....
σε πρόλαβαν οι ανέμοι
τα ξεριζώνουνε τα γέρικα δεντριά
οι δυνατοί Μουσώνες...
θα στροβιλίζεται η ψυχή
τις φοβικές επιστροφές σου στην ομαδικότητα
δεν θα  χαϊδεύεις ασυλλόγιστα..
στον ίσκιο των μεγάλων δέντρων της ζωής
αργά τα βήματα στο ζύγι σου
σελίδα τη σελίδα της το διάβασμα
το χρόνο θα εμπλουταίνεις..
το αλαζονικό σου το συναίσθημα
θέλεις δε θες θα τ' αρνηθείς
στο λιγοστό το φως ενός κεριού
τη λάμπα της ψυχής σου θα φωτίζεις..
μη νίπτεις πια τας χείρας σου
σαν Πόντιος Πιλάτος
κάτι καινούριο πάει να γεννηθεί
απ' τα συντρίμια της καταστροφής
ποιος ξέρει τάχα ο παλιωμένος σου εαυτός
ο τρόμος που σε κυβερνά για τον αόρατο εχθρό
αν δεν μετατραπεί σε ευλογία..
Εμείς οι Νεοέλληνες
απόγονοι γενιάς ιστορικής
κρατήσαμε μονάχα το τομάρι μας
ήταν οι λέξεις του σοφού μου δάσκαλου 
ίσως να είναι το σημείο της καμπής
να κάμουμε απότομα στροφή..
μαζί μ' εμάς..ηθελημένα άθελα
κι εσύ..........
καινούρια να διατρέξεις λεωφόρο..
την αρχαία φράση μην τη λησμονάς
''ουδέν κακόν αμιγές καλού''
η εσωτερική σου αναζήτηση
στο Θείον θα σε βγάλει..

''ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝΩΝ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,