''ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΝΙΖΑ''..

φωτο: από το διαδίκτυο

Κι όσο περνάει ο καιρός
τ' αποτυπώματα ιχνηλατώ
μέσα από την κορνίζα...
Ψάχνω να βρω τις ομοιότητες
μιας οπτασίας να μου μοιάζει..
Μας μεγαλώνει η ζωή............
χιλιάδες οι κουκίδες των εικόνων μου
σ' αυλακωτές ρυτίδες...
αλλάζει χρώμα στα μαλλιά μας η ζωή
μα όχι και στα μάτια..
χτίζει τα τείχη της ψυχής
λιθάρι το λιθάρι τα στεριώνει.
Eις την μικρήν μου ενατένισιν
βγαίνω απ' το κάδρο μου
πουλί πετάμενο θαρρείς...
τους άγραφους τους πάπυρους
με λογισμό..σοφίαν ενθυμούμαι..
βγάζουν φτερά οι λέξεις των
παίρνουνε σάρκα και οστά στα δύσκολα..
τους φόβους μου σκορπούνε..

Στέκομαι λες κι ανυποψίαστη..
μονολογώ..........
καδράρω τις φιγούρες σας
λαξεύω τις ψυχές σας...
μπαίνω στο κάδρο και μαζί σας περπατώ..
κι αίφνης ριγώ..ποθώ..απαιτώ...
ν' αφήσω έξω απ' την κορνίζα σας
την άδολη μορφή μου
εκείνον τον αμόλυντο..
στου χρόνου τη ρωγμή σαν αστραπή
τον κοριτσίστικο..ολόφρεσκο εαυτό μου..
που φευγαλέα με επισκέπτεται 
στην ώρα των ιριδισμών
που η μέρα μας μικραίνει..
κρατώ σφιχτά την πένα μου
τραβώ γραμμές στο τζάμι
μοιάζουν πολύ των αστεριών..
κλείνω τα μάτια εις της τύχης την καταφορά..
το νου μου άναρχα τον κυβερνά
ουράνια σαγήνη.. 

''ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΝΙΖΑ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,