''ΑΥΡΑ ΓΛΑΥΚΗ''

Ανάλαφρες λευκές σκιές
στης χαραυγής το μέρωμα
λαχτάρας έσταζαν το φως
σ' αυλακωμένες παρειές
αύρα γλαυκή αναδεύει τες
άγκυρες ανασύροντας
στις βυθισμένες μου ελπίδες..
Το χέρι αθόρυβα ακουμπά
το παγωμένο μάνταλο
ανοίγω πόρτες και παράθυρα
τη λιάζω την ψυχή μου.. 
τα γκρίζα χρώματα απωθώ.. 
παλέτες ψάχνω στα συρτάρια μου
σταλάζω χρώματα..κολλώ
φτερά πα στην ψυχή μου..
''Τυλίγομαι'' το παραμύθι μου..
το παίρνω παραμάσκαλα 
και βγαίνω στο ''σεργιάνι''..

Πολλοί με λεν' ουτοπική..που τόλμησα 
μπροστά τους να ονειρεύομαι 
με ανοιχτά τα μάτια..
διόλου δε νοιάζομαι θαρρώ ..
την ευτυχία ψάχνοντας τολμώ..
τρελλή για να ντυθώ μια πεταλούδα
να 'χω την τύχη της..και ας τσουρουφλιστώ 
το μεταξένιο μου κουκούλι να τρυπώ..
την ευτυχία στο φως της να ζητώ..
κι όχι στο σκότος κουκουλιού..
να σέπομαι..μαραζωμένη κάμπια..

Τι κι αν με λέν' ουτοπική..
κάθε που ο άνεμος της Άνοιξης
τον μέσα μου άνεμο ξυπνά..
θα ερωτεύομαι τις Άνοιξες 
ξανά - ξανά και πάλι..αυτές που επεράσανε 
κι αυτές πού 'ναι να έρθουν.
αύρα γλαυκή τη ζωή μου αέναα κυβερνά
τραγούδι φέρνει αλλαργινό
την κόπωση των χρόνων ξενιτεύει.. 
ζωή μου κραίνει..σ' ερωτεύομαι
σε θέλω απ' την αρχή
βρίσκω το χώμα στην καρδιά
φυτεύω ευωδίες..............

''ΑΥΡΑ ΓΛΑΥΚΗ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη. 
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,