''Γεννήθηκα μιαν Άνοιξη'' - 26/4

Στην άνθιση της φύσης εγεννήθηκα..
παγιδευμένα όλα τ' αρώματα στον κόρφο μου
κόρη αμετανόητη πορεύομαι...
στης ωριμότητας τα χρόνια...
στις Άνοιξες που πέρασαν
σ' επιθυμίες που πληρώθηκαν
κι άλλες αξόδευτες στη σκέψη μου
έρωτες πλούσιοι..γλυκείς
σαν το γλυκό της μάνας μου
στο ερμάρι το κρυμμένο
δραπέτες γίνανε της λογικής...
πάθη που ρίγη την καρδιά μου τρεμοπαίζουνε
ακόμα ταξιδεύουν μες στου χρόνου τη ροή μου..

Μεγάλωσα ..

αγέραντη η ψυχή..
ξυπόλητη ακόμα περπατεί..
τα πέλματα στο χώμα παγιδεύει
είναι γλυκειά η ζωή όσο να πεις..
το πνεύμα ακούραστο
ακόμα γευματίζει αναμνήσεις.
Ελπίδα μου ακριβή στις προσευχές..
ζεστή..αναμμένη η μηχανή
στο τέλεμα ετούτης δω της μέρας μου...
ένα ταξίδι πάλι να 'χω ζήσει ενδοχωρικό..
που θα με οδηγήσει στο ανέβασμα 
ενός καινούριου τρένου της ψυχής 
στις ράγες της καρδιάς μου να κυλήσει..

''Γεννήθηκα μιαν Άνοιξη'' 
 Σοφία Θεοδοσιάδη - ( 26/ 4)
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,