''μιας νεκρανάστασης αναλαμπή''

atr : Dante Gambiel Rosseti

Μελωδίες στο ραδιόφωνο νοσταλγικές
τη μνήμη μου χαϊδεύουν
μοσχοβολάει η ψυχή  μες στα σοκάκια της
ηλιόλουστη γιορτάζει όλη η Πλάση
όλοι για μιαν Ανάσταση μιλούν
εκείνη του Λαζάρου
ανάγκη της ψυχής τους επιτακτική
το θαύμα να προκάνουν
να βγει στο ξέφωτο η ψυχή
μιας νεκρανάστασης αναλαμπή να τους δοθεί
στη Γης που τυραννιέται.
Μα εμένα η σκέψη μου σε άλλα σεργιανά
στη γειτονιά που ελουλούδιαζε η προσευχή
κι άνθιζε η αγάπη..

Επαρασύρθηκα θαρρείς..αφέθηκα στο κίτρινο
μες στην παλιά μου γειτονιά.. περιπλανήθηκα ξανά..
μια κολυμπήθρα έψαξα 
στο κίτρινο να βαπτισθώ
οι γαζίες..οι μιμόζες οι αισχυντηλές
ένα χαμόγελο ζεστό στα χείλη τα κλειστά
ν' αγωνισθούν για να φυτέψουν..
αμύνομαι με τ' όνειρο
αντιστέκομαι στην αγριάδα μου των ημερών
με Πίστη ενός θαύματος της ενδοχώρας μου
τον κάματον εκείνον της ψυχής
τραγούδι τον εκάμνω..

''μιας νεκρανάστασης αναλαμπή'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,