'' Στους Δροσουλίτες του Μαγιού''

by Anne Marie Zilberman

Αλάνι αχτένιστο ο νους
στου ήλιου τα Μαγιάτικα λιοπύρια..
στους Δροσουλίτες του Μαγιού
πάντα θα αλητεύει..
στην καταχνιά..
κάτω απ' τις πολεμίστρες των καιρών
ονειρευάμενος αθώα ο αφελής.
της αδικίας πως εχάλαε τ' ασκέρι..

Σαν φώταε η πρώτη του Μαγιού
μπροστά τραβούσε ο αραμπάς
και πίσω του οι ανθρώποι
ετραγουδάγαν τον Καλομηνά
στεφάνια να γιομίσει τα πορτόνια..
στεφάνια να κρεμάσει στις ψυχές
οι κερασιές ν' ανθίζουνε στις γειτονιές
να στεφανώνουνε το δίκιο του εργάτη..
Αυτός εγέλαε..επροσπέρναε αστεφάνωτος
την πλάνη του εσκόρπαε..
την ουτοπία εχάϊδευε
στο βλέμμα των ανθρώπων..

Επλέκανε το μερτικό τους της ζωής
σ' αγκαθερούς ασπάλαθους
σε παρούνες όπου αίμα εστάζανε
στα χλοερά λιβάδια..
χέρια ανίδεα για τον κάματο
στεφάνια όχι ακάνθινα της εργατιάς..
λουλούδινα επλέκαν..ξόρκια ..
αγιασμένα στεφανώματα
στων μυστικών λυγμών εκάρφωναν
στων δούλων τα κεφάλια..

Στου νου σου τη λιακάδα αν αφεθείς
στο ξέφωτο αν θες να σεργιανίσεις
Πρωτομαγιές να χτίζεις στα πετρώματα
το μερτικό σου απαρχής ν' αναζητάς..
σάμπως και πάντα δεν ετρέχαμε στην καταχνιά
στα χλοερά λιβάδια μας λαξεύοντας  
το έρεβος της κλειδωμένης μας ψυχής
σε μυρωδιές..σ' αρώματα..στ' ονείρεμα
ν' αφήνουμε στον ήλιο?

'' Στους Δροσουλίτες του Μαγιού'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,