''ΓΛΕΥΚΟς ΤΩΝ ΑΝΤΗΧΗΣΕΩΝ''

by Catrine Welz Stein

Στην εαρινήν την σύναξιν τις καθημερινές
και στις γιορτές..στις σκόλες
τρανά τα κακαρίσματα της ''μάζωξης''
σ' κείνο το κοτέτσι..
φίλων κοτέτσι ελογίζετο..
παρασυρμένη ενίοτε απ' την οχλαγοή
το βήμα εκράταγα σημειωτόν
ανάσες για να πάρω..
επροσπαθούσα να κατανοήσω
για να κατανοηθώ..
λέξεις ..και εμπειρίες ..γνώσεις..πρακτικές
εις την φτωχή μου τη φαρέτρα να συλλέξω..

 Αίφνης..απρόβλεπτα ...
με έπαρση και παρρησία περισσή
της φαντασίας της συνουσιαζόμενη
την έκσταση..την προσοχήν στους λόγους της. 
'' η ποιήτρια'' σιδηροδέσμια απαιτούσε..
ενόμιζε..εφαντάζονταν..θαρρούσε
πως σε ''πριγκηπικό'' κοτέτσι εγεννήθηκε..
και άλλαζε τους ρόλους της..
και μεταμορφωνότανε η ''κοκορόμυαλη''
πότε με λοφίο για την ποίηση..
έπαιρνε το φορτίο εξ ολοκλήρου επάνω της
πότε λοφίο φόραγε μεγάλης θεατρίνας.. 
άλλοτε πάλι εγίνονταν η επαναστάτρια.. 
κι έπαιρνε ύφος σαν κοκόρι σε κοτέτσι ..
σε κοτέτσι ανοήτων και '' συνομωτών''
παρατρεχάμενων που έμοιαζε κοτέτσι..

Της είπανε πως ποίηση να γράφεις
είναι το υπέρτατο αγαθό...
τι πιο σοφόν και αληθές..
μα ποίηση..ύμνους..αποστάγματα
σταλάγματα ζωής..
όχι τις άναρθρες κραυγές..
μες σε '' κοτέτσι'' ανοήτων πετεινών..
μα και πουλάδων πεινασμένων...

 Συχνά επαρασύρονταν σε μονοπάτια δύσβατα.. 
έχανε τον ειρμό της..
σφιχτή θηλιά ο εγωισμός
εφούρκιζε το νου της..
τις λέξεις της αράδιαζε ακατανόητα
θαρρούσε πως πουλούσε την πραμάτεια της..
σε μάγουλα αδοκίμαστα..και άγουρα ακόμα...

Και τώρα που εγκλείστηκα..εμελέτησα..εντρύφησα
πάλι την ''εσυνάντησα'' την απερίσκεπτη..
που αυτοχρίσθηκε ποιήτρια του ''κοτετσιού''
αμεταλάβητη το νέκταρ της σεμνότης.
 Ωωω...πόσο ευτυχείς οι ''φαντασιόπληκτοι''
οποία δυστυχία ..εν αγνοία τους βαραίνει..
γλεύκος των αντηχήσεων της Γης
ποτές δε θα γευτούνε..

''ΓΛΕΥΚΟς ΤΩΝ ΑΝΤΗΧΗΣΕΩΝ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,