Μετράς τα χρόνια..
τα κεριά που ''σβήσαν'' πίσω σου..
θλίβεσαι άλλοτε και άλλοτε γελάς..
μα οι χρόνοι πάνε κι έρχονται..σύνορα δε γνωρίζουν..
ο χρόνος ο πλανήτης και οι σκέψεις μας..
ελεύθερα πλανώνται στους αιθέρες..
δεσμά δεν επιδέχονται..''κουτάκια'' δεν αντέχουν..
μια συνεχής ροή και αέναη σπρώχνει τα γεγονότα..
δίνοντας άλλοτε νόημα..τσαλαπατώντας κάποτε.
Σαν είσαι νιος και ορμητικός..και ασυγκράτητος..
καταχτητής ..πολεμιστής δηλώνεις..
την παίρνεις στο κατόπι τη ζωή..την κυνηγάς..
κι ύστερα έρχονται αργά.. μα σταθερά...
της ωριμότητας ..της σύνεσης τα χρόνια..
Μεγάλωνες..
αληθινό το είδωλο τα πρωινά..
καθρέφτης της ψυχής σου εμήναγε..
ο μόνος καπετάνιος είσαι εσύ.. στο πέλαο της ζωής σου...
Άφηνε τη ζωή σου να κυλά..
αβίαστα.. ονειρευάμενος..ελπίζοντας..και τα όνειρα..
θα σε ακούσουνε και θα 'ρθουν ..
μα κι αν σκοντάψουν για να 'ρθούν ..
σάμπως και σαν τον Οδυσσέα εσύ..
δεν έκανες το μακρινό σου το ταξίδι ?
''η ιστορία είναι δική σου'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου