«το φως αρνεύει τις ψυχές»

φωτο : από το διαδίκτυο

Το φως αρνεύει τις ψυχές..παλεύει το σκοτάδι 

άνοιγε τα πορτόφυλλα ο ήλιος να τρυπώνει

κι αν οι ελπίδες είναι φρύγανα

φωτιά να μην πυροδοτείς

άστες να υπάρχουνε στο δάσος της ψυχής

ξερόχορτα..μα ρίζες πως γεννούνε!

Έλα λοιπόν κοντά μου κάθησε

σίμωσε την ψυχή μου..

την αρμονία της φύσης να καλέσουμε

στη γιατρειά μας σύμμαχος να γίνει..

απ' την αρχή να μάθουμε να κουβεντιάζουμε

να κοιταζόμαστε στα μάτια

αλήθειες που χαθήκανε να λέμε..

Κι αν βαρεθούμε την κουβέντα μας

ας σηκωθούμε να χορέψουμε..

τα βήματα κρατώντας στο ρυθμό της..

το μαγικό εις τους ανθρώπους είναι η όσμωση

η απλότης στις κουβέντες της καρδιάς

είναι οι αλήθειες τους που δεν τις μολογάν

φορώντας το τσεμπέρι φτιασιδώματος

της ατσαλάκωτης εικόνας τους

βαρειά εγκυμονούντες.

Έλα λοιπόν..ένα πλησίασμα εκ βαθέων να τολμήσουμε

τον εγκλεισμό του σώματος μη φοβηθείς

της ψυχής τη φυλακή σου να φοβάσαι..

 

«το φως αρνεύει τις ψυχές » - Σοφίας Θεοδοσιάδη 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,