''Σαν θέλεις να κεντήσεις τη ζωή''

φωτο : από το διαδίκτυο

Σαν θέλεις να κεντήσεις τη ζωή

χρυσή να την επαραγγέλνεις την κλωστή 

απ' τα παζάρια της Ανατολής..

σ' αραχνιασμένης..της φτηνής

αγοραστής μη γίνεσαι πραμάτειας..

να την κερώνεις την κλωστή

ν' αντέχει τες τις βελονιές

τ' αγκάθια ετρύπησαν τα χέρια σου

ματώσαν την καρδιά σου

η θλίψη εκονταροχτυπήθηκε με τη χαρά

ενίκησε της κόλασης τις έγνοιες

το ριζιμιό τ' ανθρώπου είναι βαρύ

πολλοί οι πεινασμένοι απάνω εις τη γης

λίγοι οι χορτασμένοι

μα ο δικός σου ο αραμπάς πηγαίνει αργά

πατά ο τροχός γερά στη γη

τους κεραυνούς διαβαίνει τους

εις τους γκρεμνούς κατρακυλά τα αιχμηρά λιθάρια..

φασκόμηλο μυρίζει η δική σου γη

τα πικραμένα λόγια τους γιατρεύεις τα

υφαίνεις τα στο εργαστήρι του μυαλού

στο σύθαμπο του ουρανού τα στέλνεις κάθε δείλι

να φέγγουνε το δίκαιο και το άδικο..

 τις έναστρες τις νύχτες..

τα δακρυσμένα πρόσωπα πληθύνανε

εγίνανε κεριά..φωτίζουν τη ζωή σου

τη μοναξιά δεν τη φοβάσαι πια

καντήλι έγινε άσβεστο

ενίκησε το Θάνατο..ιστορίζει τη ζωή σου

κάθε που κρύβεται σε δάση κακοτράχαλα 

της αθωότης σου ο κρουνός

στο ροσμαρίνι της μάνας σου τον ψάχνεις στα ριζά 

και η στόχαση  να γίνει σιωπηλή κραυγή

σαν θες να την κεντήσεις τη ζωή

ν' αναμειγνύεις χρώματα 

χρυσές κλωστές από της λογικής

και την παλέτα της ψυχής.. 

χρυσό κεντίδι στο μαντήλι της ζωής

 μονόγραμμα να το φορείς

 στο μέρος της καρδιάς σου.

 

''Σαν θέλεις να κεντήσεις τη ζωή'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,