κι εσείς κελαηδιστάδες..
ζωή και θάνατος αντάμα περπατούν
το κλείθρο της ζωής μας απειλούν
μα η ζωή γλυκύτερη νικάει του Θανάτου..
κι αν πολεμήσεις τις σκιες..το φως σου σαν νικήσει
αφέσου στο ονείρεμα..σ' ενα απαλό του χάδι
σκαρίφημα ζωής να ιχνηλατείς
τα παραμύθια μου ν' ακούς..μηνύματα σου στέλνουν..
Κάποιοι είναι λίμνες που ονειρεύονται
και άλλοι κυνηγοί αιμοδιψείς..φυσίγγια που λαβώνουν
μα η ζωή γλυκειά και μέσα απ' το παραθύρι αν τη θωρείς
όταν τ' αστέρια τρεμοσβήνουνε στο έναστρο ταβάνι
και σαν θωρείς ένα μεγάλο νούφαρο σε λίμνη ν' αργοπλέει
και παραπέρα να χουν στήσει το χορό μικρές πυγολαμπίδες..
γι αυτό σου λέω μην αφεθείς
έλα στη λίμνη να καθήσουμε..να ονειρευτούμε αντάμα..
ετούτο το σκαρίφημα..να χει την όψη ενός μικρού παιδιού..
που το λικνίζει απαλά..κάθε μικρή σταγόνα.
''σκαρίφημα ζωής'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου