''άγρυπνα βραδια''

Έργο : René Magritte

Άγρυπνα βράδια..

κι οι λησμονιές σιμώνουν γλυκερές

χυμένες στο ποτήρι με το μοσχοφίλερο

εσένα καρτερούνε..

πλανιέσαι  στα σκοτάδια μου

σε σύννεφα που τρέχουνε του σύμπαντος

να σ' αγκαλιάσω  χέρια απλώνω

φως της  μικρής μου αιωνιότητας

χαμογέλιο των χειλιών μου που εσβήσθης..

τις μέρες του Χειμώνα αγαπώ πολύ

γιατί νυχτώνει γρήγορα κι εγώ

ας σέρνω το φορτίο με σκληρότητες

αγκαλιάζω τη θλίψη μου απαλά

η αγρυπνία η εντός..θανάσιμα ουρλιάζει

ψάχνω στα ίχνη..στις σκιές σου κάτι απαλό

το σ' αγαπάω να σκεπάσει την ψυχή

φεγγάρια να γεννήσει......

χίμαιρα θα ειπούν οι αφελείς

μα απόψε εκρεμάσθη το φεγγάρι εις τη στέγη μου

στα παραθύρια μου οι γρίλλιες στάξανε στιγμές

κι εβάλθηκα να κλαίω σε

καθώς σκια..χωρίς πνοή χαμογελούσες...

''άγρυπνα βραδια'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,