# γίνε ο λύχνος#

Ζωγράφος : Λιούμπεν Πασκούλσκι

Κι αν δεν μπορείς λάμπα θυέλλης στη ζωή για να γενείς.. γίνε ένας λύχνος ταπεινός..

του έρποντος του πλήθους τα σκοτάδια να φωτίζεις..

λάδι να 'ναι  η αγάπη σου στο καντηλέρι τους..

όσων βρεθήκαν σε υπονόμους στα θολά νερά..

να τους ξεπλένεις..

ρούχο που μυρίζει γιασεμί να τους φορείς..

να τα φωτίζεις τα κατώγια τους..

μη γίνεσαι ο δικαστής..κι αν χρειαστεί

τις δέκα εντολές να παραβαίνεις..

τις αντοχές τ' ανθρώπου να μετράς..

χωρίς συγκριτικά η καταγραφή των

έδωσες όρκο..στους Θεούς..στους ποιητές και στα παιδιά..

εις την παραμυθία αφέθηκες μεθυστικά 

στου λυχναριού του Αλλαντίν..ονειρευάμενη..

στο σμίλεμα αφέθηκες..

ως φως να γίνεις και να μοιάζεις

μην λησμονείς του ονείρου τα μηνύματα

τον κόσμο να αφήσεις φωτεινότερο

όταν στους ουρανούς μεταναστεύσεις.

κι όταν νυχτώνει στα λιβάδια και στις ακροποταμιές

αλαφροϊσκιωτα να περπατείς

άνθρωπος είσαι..και αν δεν έχεις τη μορφή

ιεραπόστολου και μύστη..έχεις καρδιά

χτυπάει γρήγορα..και άλλοτες λυγά..

γι αυτό σου λέω πάρε το μήνυμα..

κάτω απ' το πανωφόρι σου μονάχα για τα σε

το λύχνο σου μην κρύβεις

 

στα έρημα καλύβια ν'ατενίζεις τη ματιά

ανέβα ως την τελευταία κορφή

μην μένουνε στα σκοτεινά οι ανηλεείς

να 'χει ένα σκοπό στα χέρια σου κι ο λύχνος..

 

# γίνε ο λύχνος # - σε ποίηση

Σοφίας Θεοδοσιάδη

...................................................................................................................................................................