''Οι ζοφερές του Νοεμβρίου ημέρες''

φωτο : από το διαδίκτυο

Στην μελιχρήν της μοναξιάς της την σπηλιάν

έξω από τα χαλάσματα αμίλητοι περνούν

ίσκιοι βουβοί..ανάλαφροι χωρίς πατημασιές

κι όσο νυχτώνει την κυκλώνουνε ..

της γνέφουν απειλητικά

τα χνάρια τους σαν ψάξει ν' ακουλθήσει

στην κόλασιν ευθύς θα οδηγηθεί..

μέρες αργόσυρτες..ημέρες συλημένες

ετρύπωσε ο φόβος στο πετσί

ετρόμαξε στ' αλήθεια η ψυχή

εκρύφθη στο καβούκι της

εκεί..απ' τ' ανήλιαγα τον κόσμο πάλι να θωρεί

μα είχε παιδιά..την κοίταξαν στα μάτια τα παιδιά

δεν άντεχαν μες στην κρυψώνα τους να ζουν

την τράβαγαν στο φως..

Στις ζοφερές του Νοεμβρίου ημέρες 

μπρος στο παραθύρι της..

ζωγράφιζε το μάτι του Θεού..

τις νύχτες σκότωνε τις αυταπάτες της

αντίδωρο δεν είχε να μοιράσει

δεν είχε το δικαίωμα να ζει σαν τρομαγμένο

ένα λιοντάρι στο κλουβί

από τη στέππα έπρεπε ταχειά να δραπετεύσει. 

Η επίγνωσις αβυσσαλέα σκληρή

πορείες χαραγμένες όλοι οι δρόμοι εξ άνωθεν

την αυταπάτη της ανέτρεπαν της εξουσίας της

ψηλαφητά οι ακοές

μέσα απ' τους δαιδαλώδεις διαδρόμους της ζωής

ψιθύρους κραυγαλέους κουβαλούσαν..

αδύναμος τ' ανθρώπου ο νους

το απρόβλεπτον να ελέγξει..

 

'' Οι ζοφερές του Νοεμβρίου ημέρες '' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,