«θα μετανιώνεις»

φωτο : από το διαδίκτυο

Μπάζει αγιάζι απόψε απ' το φεγγίτη μου.  

ερίγησαν τα φύλλα της ψυχής μου ! 

Θα το μετανιώσεις μου 'λεγες

δεν γρηγορείς κι ο χρόνος τη σκυτάλη του

με το θάνατο αλλάζει..

θα μετανιώνεις που δεν επροκάναμε

εκείνο το ταξίδι που εσχεδιάζαμε..το υποσχόμενο

προσκύνημα στο χώμα που με γέννησε

στη μακρινή Odessa........

πάντα οι ανάγκες μας προλάβαιναν

η ανέχεια κι ο κάματος φραγμοί και αλυσίδες

δεσμά αόρατα του νου ..ο φόβος για το αύριο

στις ψυχές να εντρυφεί..να αναβάλλει

να 'χουμε δυο δεκάρες και για τα παιδιά

τα τρένα τούτης της διαδρομής

κοστίζουν ακριβά..

Ένα μονάχα θα με τυραγνεί..

εγκατέλειψες στο μέσον της διαδρομής

εχάθης στης αβύσσου.

δεν πήρες για αναμνηστικό..
το ελησμόνησες
εις τη βιασύνη σου για το φευγιό
τα γάντια που σου έπλεξα
τις παγωμένες νύχτες τις λευκές

εις το ταξίδι σου το μακρινό
γλυκά να σε ζεσταίνουν...

Όταν θα βρέχει έξω και θα συννεφιάζει ο ουρανός

θα δεις..απόηχος θα σου μηνάει..

''θα μετανιώνεις''  ..θα το δεις

τα φιλντισένια λόγια σου εγίνανε καρφιά 

τα έθαψες στο μνήμα..

θέλει κουράγιο να ανακαλείς.. 
έρχεσαι..φεύγεις..χάνεσαι αθόρυβα
στο βάθος της αλέας..σκια που ηχείς 

και κλαίν μαζί μ' εμέ κι οι Μούσες.. 

 «θα μετανιώνεις»  - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,