''μυρωμένες αγάπες''

Ζωγράφος :  Λιουμπιν Πασκούλσκι

Βρύσες που στάζουνε τα μάτια μου

κρουνοί αγάπης είν' τα δάκρυα τα πικρά

ποτάμι γίνονται και παίρνουνε το δρόμο για τις θάλασσες

να τραγουδούνε τους καημούς και να τους αλατίζουν

να τις εψήνουν τις πληγές π' άνοιξε το φευγιό σου..

δεν ξέρω αν τα χρόνια μας σου φάνηκαν πολλά

μα εγώ στο μέτρημα τα βγάνω πάντα λίγα

δεν ξέρω αν πρόλαβα να σου το πω

πόσο πολύ με φόρεσε η αγάπη σου

που εκούμπωσε μεταξωτά απάνω στην ψυχή μου.

Κρυφά τις νύχτες μου για σένα τραγουδώ

γιατί τις μέρες έρχονται γλυκά και με μαλώνουν

μου λένε άλλη αγάπη για να βρω

είναι η ζωή μονάχα μια φορά και πρέπει να γλεντούμε

μα εγώ τις νύχτες στα ποτάμια τριγυρνώ

στις ρεματιές σε ψάχνω..

οι μυρωμένες οι αγάπες είν' τραγούδια μαγικά

εισβάλλουνε για πάντα στην ψυχή μας.

Κι όσες αγάπες εμπροστά μου κι αν εστάθηκαν

δε με ξελύσανε απ' τα δικά σου τα σχοινιά

είναι οι κόμποι άλυτοι ..ο γόρδιος δεσμό μας..

κι αν η ζωή όπως λεν είναι μονάχα μιά

μ' αρέσει που την έζησα μ' εσέ

γιατί εχώρεσε στο χρόνο της δύο ζωές συνάμα....

 

''μυρωμένες αγάπες'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

...........................................................................................................................................................