''έχω λυμένα τα πανιά''

φωτο : από το διαδίκτυο

Έχω λυμένα τα πανιά

γι αυτό σαν έρχονται μεσάνυχτα

στη γης μην ψάξεις να με βρεις

στης νύχτας το ανάμεσα.. στα πέλαα σαλπάρει ο νους

ντύνεται αερικό..

τραγούδι το λησμονημένο των σειρήνων αρχινά

κλωστή μετάξινη με δένει ένα τι με τα αλλαργινά..

ο ερχομός κι ο μισεμός σου ο αναπάντεχος

καημός δεμένος στο κατάρτι..

ο εναρμόνιος κύκλος της ζωής..μας φέρνει και μας παίρνει..

 σε μίαν Άνοιξη μικρή στους κήπους μας προκάνει και ανθεί

σ' ένα Χεινόπωρο τα φύλλα μας σκορπίζει..

και η κλεψύδρα μας ατάραχα..γλυκά..το μάτι κλείει ειρωνικά.. τις μέρες σημαδεύει..

Έχω λυμένα τα πανιά

πέρα μακριά ένα στερνό σινιάλο με καλεί

του καραβιού που λέγεται ζωή

λυμένα και της νιότης μου τα ξέπλεκα μαλλιά

λουσμένα στης λεβάντας και του δυόσμου την εσάνς

στα βάθη του μυαλού μου ένα παράπονο σεντέφι το φορεί

τι γρήγορα π' επέρασαν τα χρόνια............

γι αυτό τις νύχτες ντύνομαι αερικό

πάνω από τα γήινα το πνεύμα σεργιανάω

στα ύψη ψάχνω μήπως ανταμώσω το Θεό

μία στιγμούλα αιωνιότητας ζητώ

αυτό μονάχα..τίποτα άλλο..

 

''έχω λυμένα τα πανιά'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,