«φίλτρο ψυχής η Ομορφιά...»

Την αναζήτησα ..την έψαξα..την γύρεψα παντού..

πάνω στα ροδοκόκκινα τα μάγουλα ενός μικρού παιδιού....

στα τριανταφυλλένια χείλια αγαπημένου...

στη μυρωδιά ενός ζεστού ψωμιού...

μες στα χαμόκλαδα ..με ασήμαντη που έμοιαζε ανεμώνη..

την εσυνάντησα..στα κελαηδήματα των αηδονιών...

την αφουγκράστηκα εις τα θροϊσματα των φύλλων...

στον παφλασμό του κύματος της αγριεμένης θάλασσας....

στον μακρινό τον ήχο του σφυρίγματος του καραβιού....

στου τρένου αυτού το κάλεσμα στου ταξιδιού τον ήχο ...

Ονειροπόλα ηρωίδα  Δον - Κιχωτισμού

της εσυστήθηκα..τη γνώρισα..της μίλησα..τη γεύτηκα ...

πότε χαρούμενα και πότε εκεί λυπητερά.

στων σκουπιδιών τη θέα και τη μυρωδιά

και ώρες -ώρες αφημένη.....

Ελπίδα μου αυτή μοναδική

κόρη δροσερή και λυγερή..εκπάγλου ωραιότητας

μου εκράταε το χέρι στοργικά

έσβηνε της μουτζούρας την ασχήμια..

Με όποια φορεσιά ,από μπροστά μου κι αν επέρναε....

ήταν εκεί..παρούσα..αναζωογονητική..φίλτρο ψυχής..

αέναος αναζητητής στα μέσα μου τα εντός..

και το λερό της το φουστάνι εξέπλενα

τον κόσμο να ξεπλένει η μυρουδιά του..

Ναι..ήταν εκεί η Ομορφιά...

Συνεπιβάτης της καρδιάς και μιας ψυχής π' ετόλμαε

με τέμπερες σε κάδρα εκστατικά για να τη ζωγραφίζει...

Τώρα εβεβαιώθηκα..έτσι που ετράνεψα πολύ ..

αναμεσίς στ' αγκάθια που επερπάτησα

κρυμμένη είναι κι εκεί η ομορφιά.

στα απλά ..τα ήσυχα..τα καθημερινά...

ασήμαντα για άλλους κι αν φαντάζουν...

 

«φίλτρο ψυχής η Ομορφιά...» - Της Σοφίας Θεοδοσιάδη..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,