# μιας εκκλησιάς το σήμαντρο για το στερνό εχτύπα #

φωτο : από το διαδίκτυο

Σε μια κορφούλα ανέβαινες
γιορντάνι εφόραες στα μαλλιά
οι βιόλες και τα γιασεμιά
εις τη λευκή σου τη μαντήλα ανεμίζαν
να φτάνει η μοσχοβολιά εως τα σύννεφα αψηλά
τον ουρανόν ν' αρωματίζει
δεν τράβαες για την χαράν..
ούτε για γλέντι στεφανώματος
μιας εκκλησιάς το σήμαντρο εχτύπαε
για το στερνό αντίο..
Κι εσύ.................
ευχέλαιον σιωπηρόν εκίνησες
για την ψυχήν να στείλεις 

 στην κόρην που δεν εσπλαχνίσθη ο Θεός..
χοές να αποστείλεις..
που την επήρε μακριά..και έγινε αστέρι.
Λυπήσου.. χύσε δάκρυα..μην πλανευτείς
μην πιεις της λήθης το πιοτό
τραγούδα ένα νανούρισμα απαλό
τα νιάτα της να υμνήσεις
με κουρασμένη με βαρειά καρδιά
μες στα λαγκάδια της κορφούλας θε να τραγουδούν
οι διαβάτες που στα μονοπάτια θα διαβαίνουν
τα λόγια που έγραψε ένας άγνωστος..
ένας ευαίσθητος..που τον είπαν ποιητή!

 # μιας εκκλησιάς το σήμαντρο για το στερνό εχτύπα # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

 ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,