⫷ των ανέμων εραστές ⫸

 

 

 

Ποιος άνεμος σου μίλησε..σε σκέπασε
σου φόρεσε παλτό να μην κρυώνεις
και σ' έφερε να σμίξεις τα σκοτάδια σου
με το δικό μου φως..

η ρότα σου σε άραξε
στον ήρεμο γιαλό μου
κύμα εσηκώθη απ' το πέλαγος
βουλιάξαν των ανέμων οι εραστές
παλιά φεγγάρια μπακιρένια οι αγάπες των
δεν πίνουνε αρώματα κρασιά
τώρα με οινόπνευμα ραντίζουν τις πληγές.

Στα σώματά μας είν' κρυμμένα τα ερέβη μας
μα έρχονται οι ροζ οι εποχές
τα παρασέρνουνε οι δυνατοί οι άνεμοι
και βγαίνουνε σεργιάνι για το φως
μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο
γίνεται γρήγορα ανεμοστρόβιλος
τσακίζει τα φτερά της πεταλούδας.

 ⫷ των ανέμων εραστές ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,