'' Συνομωσίες Θεών οι έρωτες''

Συνωμοσίες Θεών οι έρωτες
οι παρεκκλίνοντες των γήινων
έρωτες φεγγοβόλοι..
εσύ βοριάς..και ο νοτιάς εγώ
εσυναπαντηθήκαμε..πάει καιρός
στου φεγγαριού το γιόμισμα
που φέρνει μαϊστράλια..

πλοίο τρικάταρτο οι ψυχές

αέρινα ερωτεύτηκαν..αέρινα πλανιώνται..

σ' άγνωρες

αυτοσχέδιες θαλασσοδιαδρομές
έναστρης φωτεινότητας 

στην ίδια βάρκα τη μικρή..

αδίσταχτα..με δυο κουπιά σπασμένα..

νιάτων θαρρείς μιας τόλμη μας..

στην απεραντοσύνη οριζόντων πειρατές..

κατακτητές της ίδιας της μικρής..

πεπερασμένης του παράλογου ζωής..
''μαγειρευτές'' και γευσιγνώστες'' παθιασμένοι..

ξόρκι στην τρισκατάρατη φθορά..
τα μύρα τα ελιξήρια
των τρανών των ηδονών μας..

λουσμένοι στη φεγγοβολή
εγίναν ψίθυροι συμπαντικοί


τραγούδι γίνανε συναιωρούμενο

οι όρκοι οι αιώνιοι
πλανούμενον οπίσω από αμμόλοφους
π' ανθίζουνε λευκόκρινα
οι ψυχές ερωτευμένων..
στα στενοσόκακα της θύμησης ταξιδευτής
μετρώ τις έναστρες διαδρομές
στη δύση του ηλίου και της ψυχής  μου... 
 
''Συνομωσίες Θεών οι έρωτες ''- Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,