''στοιχειωμένο νυχτολούλουδο''

Ζωγράφος: Σπύρος Τρούσας

Ένα φεγγάρι κι ένα γιασεμί
τις νύχτες που πληθαίνουνε οι ψίθυροι
στέλνουν το φως τους και το άρωμα
στα υπόγεια της ψυχής μου..
ρισκάρει η ψυχή..μες στα καντούνια περπατεί
όταν όλα σωπαίνουνε στου νου τα μονοπάτια
ξεθάβει ανείπωτα κρυμμένα μυστικά
λέξεις που περιμένουνε το φως
πριν σκορπιστούνε εις της Όστριας
τ' ανέμου..εις τις στάλες της βροχής της..
Οι νύχτες μου ταιριάζουν περισσότερο
ξυπνούν το στοιχειωμένο νυχτολούλουδο
καρπίζουνε τα στάχυα μου και γέρνουνε
μ' ευγνωμοσύνη και τις ρίζες
εις το χώμα προσκυνούν..
γίνονται οι λέξεις προσευχές
τα λάφυρα της μνήμης μου
ψηλώνουν την καρδιά μου..

''στοιχειωμένο νυχτολούλουδο'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,