# τούτη η ανεξήγητη η γοητεία των#

Λες και κουβαλούν από τα βάθη των βυθών 

 ιστορίες ανείπωτες ..θαμμένες..
κοχύλια που μας ταξιδεύουνε σε θάλασσες αληθινές..

 μα και του νου τις θάλασσες
της απεραντοσύνης μας στο σύμπαν..
τούτη την ομορφιά κρατούμε του ανέλπιστου..
την τοποθέτηση στο χώρο και στο χρόνο..
στο θρόισμα της νιότης μας στην άνθιση
τολμάμε τη βουτιά εις το βυθό
και στη φθορά του χρόνου που μας κυβερνά
τούτη η αναζήτηση..η εξερεύνηση
ιαματικό απόθεμα για τις ραγισματιές
στους βυθισμούς και στα ναυάγια.
επάνω στη χρυσή αμμουδιά
έργα μεγάλα στήνονται
που ο χρόνος τα γκρεμίζει.
τώρα τα χέρια μας γυμνά
την άμμο ψηλαφίζουν
επέρασεν εκείνος ο καιρός
που ως Δον Κιχώτες πλάθαμε
όνειρα ηδονικά..........
Παρούσα η ανεξήγητη η γοητεία των
γλυκά αναπαύεται με ξέπλεκα μαλλιά
επάνω στην ψυχή μας..

# τούτη η ανεξήγητη η γοητεία των # - σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,