'' βαρκαρόλα τ' Αυγούστου''

φωτο : από το διαδίκτυο

Ο Αύγουστος π' εσίμωνε..ήγειρε τις αισθήσεις..
κι όταν η ψυχή εστένευε και εβούλιαζε στα βάθη το πρόσταγμα μιας άγκυρας επρόσμενε εντός
εσήκωνε ο αγέρας τα πανιά 
τη βαρκαρόλα που ελαχτάριζε μες στο καρνάγιο της δεν άφηνε να σέπεται..την μερεμέτιζε συχνά..τη φρόντιζε..πολύ την αγαπούσε..
την έλυνε απ' τους κάβους της γοργά
στα πέλαα να τη βγάνει..
εφόρτωνε τις λιγοστές αποσκευές 
ποτές της δε λησμόναγε  να παίρνει συντροφιά του Αυγούστου το φεγγάρι.

τραγούδια να  της στέλνει απ΄ τα ψηλά
τα μάγια να  της λύνει.. 

μέσα στις έναστρες νυχτιές 
στον πηγαιμό στης ουτοπίας το νησί  
καινούρια ρεύματα θαρρείς 
να καθαρίζουν τα παράλια νερά... 
τ' ονείρεμα να δένει στα κουπιά 
εκεί ν αφήνεται απαρχής.. 
ηθελημένα να την παρασέρνουνε 
οι σειρήνες της ψυχής 
πως ν' αρνηθεί το Καλοκαίρι 
με τα μαδριγάλια του..
της τελικής προσχώρησης των θέλω της.. 
πως ν' αρνηθεί την κλίνη της 
της βαρκαρόλας του Αυγούστου.. 
και ευτυχώς που η θάλασσα εντός κι εκτός τη θάλπει.. 

Επιμύθιον σωτήριον για την πικρία της ζωής  
τα ακατόρθωτα ..αταξίδευτα ονείρατα..
να ταξιδέψουνε στα πέλαγα
μαζί τους να σωθεί..

''βαρκαρόλα τ' Αυγούστου'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

.....................................................................................................................................................................