''της μάνας το τσουκάλι''...

Σαν στο τσουκάλι της μάνας μου..
μέσα στον ψεύτικο ντουνιά..
στην περιφέρεια όλη..
μην το ''τολμήσεις'' να μου πεις..
φαϊ όμοιο δεν έχει..
απ' το πρωί εκόχλαζε..
πα στην παλιά ''μασίνα'' της
ακριβή  κουζίνα της μαμάς..
''υπερπολυτελείας''..
πολυεργαλείο όσο να πεις..
εθέρμαινε...εζέσταινε..
τα κάστανα έψηνε τα χαραχτά..
νοστιμάδες εμαγείρευε..
χαλάλι τα λεφτά της..
Ανάμεσα στον αργαλειό..
στη σκάφη στο καζάνι..η έγνοια της
 παντοτινή.. το γέμισμα του τσουκαλιού..
εφτά οι νοματαίοι..να τους θρέψει..

Ονομαστό το μαγερειό..
<< της μάνας το τσουκάλι >>
είχαν το κέντημα στολίδι στο καπάκι τους..
τα κατσαρολικά της...
χαλκώματα..αρίστως γανωμένα..
απ' τα χέρια του..του ''καλαϊντζή..
τις πίττες νοστιμεύαν εις το ψήσιμο ειδικώς...
προικιά ακριβά..φερμένα από μακριά..
της νόνας μου τα μέρη..
και μη θαρρείς πως έλλειψη 
γέμιζε το σοφρά μας..
οι λαχανοντολμάδες οι πολίτικοι..
το σπεσιαλιτέ της..
ρε μάνα πως ''βρωμάει'' το λάχανο 
έκραινε η Μαγδάλω..
μη νοιάζεσαι κορούλα μου..πασπάλισε..
κανέλλα ρίξε μπόλικη..
μπαχάρι το δωμάτιο να μυρίσει....

Γλυκά κυλούσε ο καιρός..
στης τρυφερότης..στης αγάπης..
και στης έγνοιας της..
στης μάνας το τσουκάλι...
λυσσομανάει απόψε ο βοριάς..
φέρνει τη μυρωδιά του τσουκαλιού
στη ζεσταμένη πλάνη......
πως γίνεται στα ξαφνικά..
το ''ελάχιστον''..γενόμενον το ''μέγιστον''
να με καταδιώκει?.............

''της μάνας το τσουκάλι'' - Σοφία Θεοδοσιάδη..
............................................................................................................