20 Φεβρουαρίου 2019

''ΑΝΑΒΑΣΙς''.....


Δε μου χωράνε πια.. 

εκείνα τα γοβάκια μου τα γυάλινα..
της όμορφης της Σταχτοπούτας μου της νιας..
στενέψανε καθώς μεγάλωναν τα πόδια μου..
κι αυτά μαζί με μένα..
Τώρα θα πρέπει αληθινά και στέρεα 
παπούτσια να αγοράσω να φορώ..
οι δρόμοι πλημμυρίσανε..
γλυστρούν..σπάζουν τα όνειρά μας..
Γκρεμίστηκαν οι ιππότες μου..
αποκοιμήθηκαν βαθιά κι εκείνοι
οι λιγοστοί οι ήρωές μου..
δεν προσκυνώ..δεν ψάλλω τους
ύμνους ηρώων και προστάτες νταβατζήδες..
τους εμποράκους για τη φτώχεια των λαών..
πουλώντας όσο- όσο την πραμάτεια τους..
μια ελπίδα ανύπαρκτη..θαμπή..
ωσάν στης Χαλιμάς τα παραμύθια...
 Ήρθα στη Γης ξυπόλητη να περπατώ..
πα στο βρεμμένο χώμα..
μα ο νους και η σκέψη μου τις άγριες νυχτιές..
προσκέφαλο στων φεγγαριών..
σε ονείρατα καί στόχους σκαλωμένα...
δεν εμεγάλωσα πριγκίπισσα..
σε πύργους γυάλινους..σαλόνια βελουδένια
ούτε ποτέ μου τα συνάντησα στο διάβα μου
καθώς τα περιγράφανε τα παραμύθια της γιαγιάς ..
μα να..στην εμμονή τ' ονείρου μου.
αντάμα τους..εύθραυστα  προχωράω...........

''ΑΝΑΒΑΣΙς''- Σοφίας Θεοδοσιάδη...
.............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου