El fotógrafo de Mauthausen (2018)..

Όταν το σινεμά αντιγράφει την παραφροσύνη στη ζωή..
 Πόσες φορές πρέπει να φυσήξει στον ιδιότοπό σου
 ο μολυσμένος αέρας για να αισθανθείς λερός;
Όταν το άγριο έρεβος..τυλίγει την ψυχή τ' ανθρώπου..
Αν θες  ακόμα να λέγεσαι άνθρωπος..
Μια ταινία κραυγή ..στο NETFLIX.
 Ένας Καταλανός κρατούμενος σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης 
χρησιμοποιεί τη δουλειά του και κλέβει φωτογραφίες 
των κτηνωδιών που διαπράχθηκαν.
Μην τη χάσετε...
 η φίλη σας Σοφία
 
ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία:

Ο Francisco Boix ή Πάκο,  από μια λαϊκή συνοικία της Βαρκελώνης, χαρακτήρας ζωηρός και ρέμπελος από μικρός, ήταν ήδη φωτογράφος,όπως και ο πατέρας του πολύ πριν πάρει τα όπλα  και πολεμήσει στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο ενάντια στο φασισμού. Εξάλλου εκείνον τον Ιούλιο  του 1936 δεν είχε καν κλείσει τα δεκαέξι,και το Φεβρουάριο του 1939 ήταν κάτι παραπάνω από δεκαοχτώ  όταν πέρασε τα Πυρηναία μαζί με άλλους 200.000 ισπανούς φυγάδες και αρχικά καταλήγει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Vernetd'Ariège και, στη συνέχεια, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Septfonds. Μόλις που προλαβαίνει να βγει από εκεί με την εισβολή των ναζιστικών στρατευμάτων στο Παρίσι και μεταφέρεται, μαζί με χιλιάδες άλλους Ισπανούς, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μάουτχαουζεν, στην Αυστρία. Με την ιδιότητα του φωτογράφου, στο Μάουτχαουζεν, τοποθετείται στο εργαστήριο φωτογραφίας της διοίκησης του στρατοπέδου. 

Αλλά ούτε εκεί κάθεται στ’ αυγά του και μαζί με άλλους Ισπανούς από τους 7.000 συνολικά  έγκλειστους στο στρατόπεδο Ισπανούς ρεπουμπλικάνους , οργανώνει,, μια παράνομη οργάνωση του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο στρατόπεδο. Αδελφοσύνη και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία των κρατούμενων,  παράλληλα όμως φωτογραφίζει, με τη φωτογραφική μηχανή στο στρατόπεδο, ως μαρτυρία των καθημερινών βιαιοπραγιών και των πρακτικών εξόντωσης, τα πρόσωπα των υπεύθυνων του στρατοπέδου και των αξιωματικών των Ναζί που συχνά έρχονται να τον επισκεφθούν για να βεβαιωθούν ότι όλα λειτουργούν όπως πρέπει. Ένα μεγάλο πακέτο με 2.000 αρνητικά φωτογραφιών που το κρύβει και παραμένουν εκεί επί χρόνια, στο τοίχο του κήπου μιας γερμανίδας.. Οι φωτογραφίες θα χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης - όπου ο Boix θα είναι ο μοναδικός ισπανός που θα καταθέσει ενάντια σε υψηλόβαθμα στελέχη της ναζιστικής κυβέρνησης- όπως και στη δίκη του Νταχάου.
 

Ο Πάκο για λίγο θα δουλέψει  φωτογράφος στη Γαλλία, στο Παρίσι, στο φίλα προσκείμενο  στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα,τύπο. Αυτό μέχρι τον Ιανουάριο του 1951 όταν το Μάουτχαουζεν θα του στείλει το λογαριασμό και σε ηλικία μόλις 30 χρονών θα πεθάνει από προβλήματα στα νεφρά του. Ο Πάκο θα πάει να συναντήσει όλους εκείνους τους Ισπανούς και όχι μόνο, που έπαιξαν ένα καθοριστικό ρόλο στην ιστορία, και η ιστορία τους έχει ξεχάσει. Το 2000, ο σκηνοθέτης Lorenzo Soler θα του αφιερώσει το ντοκιμαντέρ Ένας φωτογράφος στην κόλαση!

ΠΗΓΗ : Ετικέτες Μαουτχάουζεν.

..........................................................................................................

....................................................................................................................................................................