''ΘΑΜΩΝΑς ΤΗς ΠΑΝΣΕΛΗΝΗς''

 Τι κι αν ψηλά στον Υμηττό..
χρόνια κρυμμένο είν' το μυστικό...
Εκεί..ψηλά στου Αη- Γιώργη την κορφή..
χρόνια μας φανερώνεται..
της Πανσελήνου..μυστηρίου η λαμπράδα..
Θα παίζουν τα ραδιόφωνα..
οι δίσκοι στα γραμμόφωνα..
θα σιγοτραγουδούνε...
<<Απόψε είναι Πανσέληνος..
και όλα είναι ωραία..>>
Απόψε πάλι οι ''λύκοι'' θα ουρλιάζουνε..
σταματημό δε θα 'χουνε..
ανάμεσα στα χρόνια..
Αγριεμένοι οι ''λύκοι'' θα κοιτούν..
το βλέμμα θα 'χουνε στραμμένο κατά μας..
με υποψία θα  κοιτάζουνε τη Γη..
αυτοί είναι ''λύκοι'' αλλιώτικοι..
έχουνε διαφορετική ταυτότητα..
είναι από άλλη ''ράτσα'' και γενιά..
και έχουν ''σεσημασμένο'' αριθμό..
 λύκοι- πολιτικοί- αρπαχτικά.. 
τσανακογλύφτες συμφερόντων..
Αποφασισμένη μαγιοκλέφτρα της ζωής..
την πλάτη τους γυρίζω...... 
Θαμώνας της βραδιάς αδιάκοπα..
μιας ελπίδας στης υπόσχεσης..αμετανόητα
το μυστικό θα κλέψω της..απόψε της σελήνης
στιγμιαία να βρεθώ στις ατραπούς..
δυο να 'ναι τα φεγγάρια να ναυλώσω..
το 'να να μου μιλά για τα μελλούμενα
τ' άλλο τα περασμένα...............

''Θαμώνας της Πανσέληνης'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
...................................................................................................................................................