art : Bogdan Prystrom |
τρανότερα εκείνα τα γδαρμένα..
πα στο τσιγκέλι του ''χασάπη'' χάσκουνε..
σα μάτια από σφαχτά..
που εφάγανε στα ξαφνικά τη μαχαιριά..
μασώντας..μηρυκάζοντας..ταξίματα..
ξεφλουδισμένα των καιρών..
μες στα λιβάδια τα ανήλιαγα..
σύναξις κυβερνήσεων συνομωτών..
τσιμπούσι μεσαζόντων της ειρήνης..
κομμένης και ραμμένης στ' αδηφάγα τους τα στόματα..τα βλέμματα..
στας πλαδαράς κοιλίας στο κοστούμι τους
την τρυφερή βαρύτητα της καλοσύνης
αψηφώντας των παιδιών..
Στην ευτυχία δίνουν ορισμούς του ποδαριού..
σκαρφίζονται..ονομάζονται σωτήρες..
Χαθήκανε οι σελίδες οι αξιακές..
στης προπαγάνδας τα τεφτέρια η κατάντια..
Μα το όνειρο είν' πουλί αλώβητο..
στου χρόνου τις αιώρες..
γιατρεύει τα σπασμένα του φτερά..
φωλιές τα στήθια των μικρών παιδιών..
το όνειρο επωάζουν...
''Γδαρμένα ήσαν τα όνειρα'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου