''Οδός Εσπερίδων''

φωτο : από το διαδίκτυο

Η θλίψη της επίγνωσης

στο μπούστο σου γιορντάνι κρεμασμένο

θρηνείς το θάνατο του εφικτού..

μες στον μπαχτσέ των Εσπερίδων..

στου εικονικού της άψυχης οθόνη σου

στις Νύμφες και τις μάγισσες της Νύχτας..

στέκεται αντίκρυ σου ασάλευτα νεκρός..

με λέξεις άηχες ..με στεγνωμένο το μελάνι..

Φοράει κάθε βράδυ παγωμένο το χαμόγελο..

ανύπαρκτο αποτύπωμα ευελπιστών..

θα 'θελε να 'ναι και να μοιάζει φύλακας..

των ''μήλων των χρυσών'' των Εσπερίδων.

Ετόλμησες..

εκοίταξες βαθιά πίσω απ' το προσωπείο του

ήτανε οι καιροί σκληροί κι ο Μάρτης αλλοπρόσαλλος

επρόσμενε την ελευθερία του κήπου της Εδέμ

μέσα σε τοίχους σκοτεινούς..στην κάμαρη κλεισμένος

έκλεισες το παράθυρο στο βραδινό τ' αγιάζι

δεν ήταν καν ο Λάδωνας..για να τον προστατέψεις. 

αδύναμος..ζιζάνιο εφύετο στου κήπου το παρτέρι..

ο ''ελιτισμός'' του πνεύματος τον είχε κυριεύσει

απέβη η αντοχή σοφή..έκαμες πρόοδο..προκοπή

επορεύτηκες με την αδυναμία του..

η μόνη αδυναμία σου..να του φανερωθείς..

αναπάντεχα εμάντευες τη λύπη της ψυχής του.

''Οδός Εσπερίδων'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,