για ένα ναυάγιο εν επιγνώσει μέγα και παράδοξον
λιποτάκτες ναυαγίων οι σκέψεις ψηλαφίζοντας
σ' ερημονήσι σ' έφτασαν αλαργινό
σπασμένα τα κατάρτια.. τα κουπιά
στους βράχους ξεβρασμένα
προχώρησαν στην ενδοχώρα τους
κι αγόρασαν μια γης
που δεν την ανακάλυψε ποτές κανείς ακόμα..
ιδιωτική οδός..απόχτημα προσωπικό
για υγιείς ..εύρωστους ναυαγούς..ψηλαφιστάδες
με δίχως σύνορα..χωρίς τους φράχτες περιττούς
με δίχως τρόμο για της απληστίας τους ταγούς
χωρίς το φόβο για ονείρων κλαδευτές
ίσως γι αυτό σ 'αρέσουν τα παράξενα ναυάγια
τα μάτια σου.........
χτίζουνε το τσαρδάκι τους σε μια γωνιά
το Θείον μέσα τους..η αλλοκοτιά
την ευτυχία..την ομορφιά να χορτασθούνε..
'' λιποτάκτης ναυαγίων'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου