28 Μαρτίου 2021

« αναστοχασμοί » - Δοκίμιον



Καθώς εμέστωναν τα χρόνια της ωρίμανσης 
ματαιωμένες προσδοκίες μου εσφίγγαν το ζωνάρι..
τα πικραμένα μάτια μου σκοτείνιαζαν..
μες στο σκοτάδι αναλαμπές
εντύνονταν ονείρατα που δεν ευδοκιμήσαν..  
Καθώς η φτώχεια γύρω μας απλώνεται καθημερινά
σφαδάζει η σιωπή μου μες στους χαλεπούς καιρούς
Nαι.. είμαι '''παλιομοδίτισσα'' εγώ..με τόση θλίψη αναπολώ
τα λόγια των γονιών μου..που απ' τα μικράτα μου εμάθανε
σχολείο ζωής και σεβασμό εις την ανθρώπινη ζωή
να μελετώ..να την μεταλαβαίνω..
Ναι..είμαι ''παλιομοδίτισσα'' και το δηλώνω ευθαρσώς
δεν δέχομαι ν' ακολουθώ ορδές χωρίς καμμία κρίση..
να συμμετάσχω στο χορό αυτόν του παραλόγου..
Έπαψε εντός μου χρόνους τώρα πια το ψέμα σας το βρωμερό 
πραμάτεια να στιβάζει..
Τα πολυκαιρισμένα διαβασμένα τα βιβλία μου...
μου λέγαν για ισότητα στη μάθηση...για ισονομία στο φαγητό.. 
στη δίψα και στην πείνα...
ωσάν φακίρης τσίρκου περιφέρεσαι εξουσιαστή
εμπαίζεις συνειδήσεις.
Παλιομοδίτισσα δηλώνω απερίφραστα
τα ψίχουλα ως μάνα εξ ουρανού διόλου δε μου ταιριάζουν.
Την ουτοπία μου την γκρέμισες...και πάλι με καλείς στην αγορά...
''φανφάρες''  και λογίδρια με στόμφο να μου ψάλλεις.
Παλιομοδίτισσα λοιπόν εγώ...και έτσι θα σε κρίνω...
Χρήζεσαι αρχηγός επίδοξος ψυχών απελπισμένων.
τελάλης γίνεσαι του ψέμματος..σκορπάς τα τρύπια σου καπίκια.
 
Τώρα εβεβαιώθηκα πως οι παλιομοδίτες μου οι γονείς...
καλύτερα απ' όλα τα αρπαχτικά..συστημικών και τσαρλατάνων
εγνώριζαν και μου 'μαθαν..ΙΣΟΤΗς τι σημαίνει..
Κράτα τα γκέμια μου 'λεγαν γερά..κι αν πέσεις απ' το άλογο μη φοβηθείς
καταφερτζήδες..αδαείς δρόμο μετ' εμποδίων θα σου φράζουν
ξανακαβάλα τ' άλογο..τράβα τα γκέμια δυνατά  απ' την αρχή προχώρα.. 
Μη μας καλείς λοιπόν στο σκηνικό...που έστησες το θέατρο να παίξεις...
Παλιομοδίτες είμαστε εμείς και από θέατρα δεν ξέρουμε της Χαλιμάς...
 είμαστε θιασώτες της γενιάς του Θέσπι του Νικήρατου
 που με τον αραμπά τους εταξίδευαν ''ορίτζιναλ'' πολιτισμό
γι αυτό σου λέω σε γλώσσα παλιομοδίτικη..
γνωρίζουμε καλά και μοναχά τα λαϊκά ''μπουλούκια''.

( Λυρικον Δοκίμιον - Σοφίας Θεοδοσιάδη )
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου