G. Frederic Watts - Hope |
Μπερδεύονταν οι λύπες κι οι χαρές
πόλεμο άνισο στα μέσα της κινούσαν την αυγούλα
φίλτρον ελπίδος εγεννούσαν αμυδρόν
ομίλει κι ονειρεύονταν μονάχη της
την ειρωνείαν της τύχης της εξόρκιζε στιγμές
μέρες καλές προσεύχονταν
μέρες καλές προσεύχονταν
να μέλλουνε να 'ρθούνε..
στον κήπο της να υπερτερούνε οι χαρές
να μην τις καίνε οι πάχνες του Φθινόπωρου
στο νου ν' ανθίζουν μοναχά οι Άνοιξες
ν' ακολουθούνε Καλοκαίρια στην ψυχή της.
Σιωπούσε..αυτοσχεδίαζε..λογάριαζε
να τραγουδήσει ωσάν κι αυτούς
ως τις φερμένες των παράφωνες φωνές
απ' τ' ανοιχτό της παραθύρι?
έφηβου νέου η πλάνη της ελπίδας η περπατησιά
στου γέροντα τα βήματα αυτή δεν εσυμβάδιζεν
ένα αίσθημα αυτοσυντήρησης την εκυρίευεν
εβύθιζε τις λύπες της εις το βαθύν πηγάδι της
κι άφηνε τις ευλογημένες της χαρές να ασελγούν..
η αρμονία της φύσης και του Πλάστη αλάνθαστες
φιλοσοφώντας τους κροτάφους της ασπρίζαν.
''φίλτρον ελπίδος'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου