''στο 'χα πει''

 

 

Στο 'χα πει να μου μιλάς να σου λέω

δίχως στόμφο βαρυσήμαντα λόγια

για αλήθειες γυμνές να μιλάμε οι δυο μας

να μου δίνεις της ψυχής σου το φως

το λυχνάρι της δικής μου ψυχής να ανάβω

ήταν πρίμος καιρός..

το καράβι μας πρύμα ετραβούσε

είναι βλέπεις το ρίγος στους ώμους της νιότης

αεράκι αιθέριο..ναυάγια δε γράφει......

μα εσύ την ομερτά μας παρέβης την πέταξες χάμω

δε μου είπες λέξη για το τρανό το φευγιό σου..

καρφωμένα τα υγρά μου τα μάτια στην πόρτα

κατρακυλούν τα καρφιά που την καρδιά εκαρφώσαν

μοναχά τους ψιθύρους κρατούν απ' τα άνθια

που εστολίσαν τον επιτάφιον τον δικό σου τον θρήνον

υποσχέσεων  σιωπές απ' τα ουράνια θάλλουν

συναντήσεις των ζώντων..τεθνεώτων νεκρών..

 

''στο'χα πει'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη 

( στο Γιώργη μου 23/4/2021)

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,