''η ανοησία της επιφάνειας'' - Δοκίμιον.

 

Αγαπούσα και αγαπώ τα βιβλία από μικρό παιδί..

ήτανε..είναι οι φάροι μου που κρύβομαι όταν το φως της μέρας με τυφλώνει ..και εμεγάλωνα μ' αυτά μου συντροφιά καθώς εις το μικρό μου το χωριό δεν είχε σινεμάδες ..ο καιρός κυλούσε και με έτρεφαν τα παραμύθια..οι ιστορίες που με ταξίδευαν σε χώρες μακρινές..σε ζωές συναρπαστικές και άλλοτε θλιμένες..

Κρατούσα και κρατάω σημειώσεις μες στο νου..

και έγραφα στα σχολικά μου τα τετράδια ό,τι με σημάδευε ..ό,τι με χρώματα έβαφε την ψυχή..

Και το αποφάσισα να γράφω ιστορίες και εγώ..

Να τις διαβάζω στα μικρά παιδιά μες στο σχολειό 

και στους δικούς μου ανθρώπους..

Οι φίλοι με παρότρυναν..μου λέγανε πως είναι άδικο να μην έχω ένα πλατύ κοινό..

Κι εκοίταξα τριγύρω μου..ολόγυρα σήμερα το γίγνεσθαι πλήρως αποκαρδιωτικό..

Ανθρώποι βουτηγμένοι στην ανοησία της επιφάνειας..πληρώνουν όσο όσο να εκδώσουν ό,τι ανοησία κατεβάζει η γκλάβα τους κι ο νους..αποπροσανατολισμοί και προχειρότης.

Κι έτσι με βήματα γοργά εφευρέθηκαν κι οι"βιβλιοπαρουσιάσεις".

 

 

 

 

Κοινωνικές συνάξεις γεμάτες επίπλαστο καθωσπρεπισμό, 

ύφος διανοουμενίστικο ,απόντες..αγνοούμενοι  απ' τα λιβάδια της γνώσης

οι παρουσιαστές εις  τον καιρό.. όλοι σε μια κακοστημένη παράσταση..

του Καραγκιοζ - μπερντέ..Και ο τρανός "δημιουργός" άλλοτε με έπαρση,

 άλλοτε δήθεν ταπεινός, σε αίθουσες πληρωτικές και σε μπαράκια σκοτεινά,

 συνοδευόμενος από φίλους και ομιλητές που θα υμνήσουν έργο και δημιουργό.

Ενθουσιάζονται ορισμένοι από επαίνους κι αναλύσεις βαθυστόχαστες 

συχνά εκτός θέματος με δίχως ειρμό..κι άλλοι πλήττουν θανάσιμα ..

κλέβοντας ξεκομμένες φράσεις και εικόνες να χουν ως περισπούδαστοι

 στα πηγαδάκια για να συζητούν σαν έρθει η ώρα του κοκτέηλ.

Άλλα ήθη..άλλη ηθική δια την ταλαίπωρην την γώσιν.

Κύλησε ο καιρός.Χαθήκανε οι εμπνευσμένοι εκδότες..

εμείναν οι επιχειρηματίες εις την αγορά.. χαμένες ηθικές..

δεν ψάχνουνε για εμπνευσμένους συγγραφείς και ποιητές..

όλα βορά στο κέρδος και στη διαφήμηση..Κάτι πιασάρικο.

κάτι που να πουλάει βρε αδελφέ..και παρ'όλα αυτά θα το πληρώσεις μόναχός.

Είναι σημεία των καιρών και των χαμένων αξιών..

Κάποτε οι εκδότες έψαχναν..προωθούσαν έστω ολίγοι τις ιδέες..

Τώρα ?

Έτσι λοιπόν έφτασα ως εδώ στα χρόνια μου ετούτα τα μεστά,

κι αναρωτιέμαι ποιό είναι το πλατύ κοινό που με παρότρυναν 

οι φίλοι μου να ψάξω..να καταθέσω τις απόψεις μου..να μοιραστώ..

Όλα ντυμένα με ιλουστρασιόν..ανθρώποι και βιβλία..

Μα το βιβλίο το επιλέγεις εσύ κι όχι αυτό εσένα..

έτσι έφτασα στην εσωστρέφεια στου λύχνου μου το φως..

Απεμπολίζει το χειροκρότημα ενίοτε τη Σκέψη..

σε άλλες ατραπούς την οδηγεί..της επιφάνειας η ανοησία.

''η ανοησία της επιφάνειας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,