ήλιους εφύτευε στους κήπους της..
το γκρίζο είχε σαρώσει τον καιρό..
γι αυτό κι αυτή μονάχη της
μ' έναν κονδυλοφόρο και χαρτί
ξενύχταγε στα βράδια της
εφύτευε στιχάκια.
Οι τρικυμίες του μυαλού
στην όρωσιν του άδικου..
γεννάγαν άγρια κύματα
και τότε ως άλλος Ποσειδών
εχτύπαγε τη θάλασσα
για να την ημερέψει
να κατεβαίνουν τα παιδιά εις τους γιαλούς
να κολυμπούν γαλήνια
μη και τις φουρκιστούνε.
Μα η θάλασσα ήταν απέραντα τρανή
κι η τρίαινα η δικιά μικρή και ραγισμένη.
πως να παλέψει κύματα θεριά
και θάλασσες του κόσμου αφρισμένες..
'' ως άλλος Ποσειδών'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου