'''μικρός πλανόδιος πωλητής''

Μες στις υπαίθριες αγορές 

κουράστηκες να τριγυρνάς

και την πραμάτεια σου να διαλαλείς..

ο κόσμος πια ονείρατα ακριβά δεν αγοράζει..

Εις τις περιπλανήσεις σου..

στων μονολόγων τις σιωπές

στοχαστικούς διαλόγους αποθήκευες

τον πάγκο σου έστηνες ολημερίς..

αμετανόητα..αρραγώς  ευελπιστούσα..

υγρά τα πεζοδρόμια της Γης

νοτίζαν την ψυχή σου..

τα βράδια επέστρεφες αυτοεξόριστη

στην καμαρούλα τη μικρή

άφηνες την πραμάτεια σου σε μια γωνιά

αύριο πάλι έλεγες..αύριο

ίσως αλλάξουνε οι άνθρωποι 

ίσως νοιαστούνε ν' αγοράσουν.

Ο Κύριος ήταν πάντα ο ποιμένας σου

γι αυτό και πάνω στο σταυρό

εμεσίτεψε εις το Θεό

εζήτησε συχώρεση..αναφώνησε

''ου γαρ οίδασι οι ανθρώποι τι ποιούσι''

θα μεσιτέψει πάλι στο Θεό

θα 'ρθουνε αλλιώτικοι καιροί

μην απελπίζεσαι ..θα δεις..

συχώρα τους που δεν κατανοούν..

να λυτρωθείς..

δεν ξέρω αν υπάρχει αυτός ο τόπος που ζητάς

δεν ξέρω εκεί αν αγαπούν 

έναν απλό..μικρό πλανόδιο ονείρων..αξιών

αγάπης μικροπωλητή...

που κολυμπώντας στα βαθειά

διασχίζει τα ποτάμια του εφήμερου

μ' ένα φανό θυέλλης παραμάσχαλα..

ένα μονάχα ξέρω να σου πω

ακόμα στα όνειρά σου ταξιδεύεις και κωπηλατείς

το βλέπω θα 'ρθουνε μαζί σου κι όλα τα ξυπόλητα παιδιά

θα ξεχυθούν στο δάσος να μαζέψουνε στη χούφτα τους

και θα λουστούν στο φως απ' τις πολλές πυγολαμπίδες..

 

''μικρός πλανόδιος πωλητής'' - Σοφία Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,