⫷της του Θεού Σοφίας αι βουλαί⫸

Της του Θεού Σοφίας άλλαι αι βουλαί

κι οι επενδύσεις εις τα γήινα..τα φθαρτά 

ανθρώπων έργα..

ένεκεν γαρ αυτού με έναν τρόπο μαγικό

επένδυσιν δεν έκαμα..δε γλίστρησα 

εις της ζωής..την υλιστικήν της αταξία..

Νάρκισσος δε λαχτάρησα μηδέ

κρίνος βασιλικός να ευδοκιμώ

σε κυβισμένους κήπους...

να φύεμαι η επιθυμία μου..εκεί σε μια γωνιά

με ευωδία γιασεμιού..μιας ταπεινής λεβάντας

νύχτες να κλέβω μυρωδιές..στου κήπου μου..

σ' εκείνο στης καρδιάς μου το παρτέρι..

αύρα ψυχής γλυκά να πνέει μέσα μου

από τα έγκατα..κτερίσματα

σε μπουκαλάκια αρώματα απαλά να αναδύει

και να μυρώνει την αγάπη μου..

κι όταν περνούν από κοντά οι αγαπημένοι μου

στο δροσολόγημα..τις χούφτες ευωδίες να γεμίζω.

Οι δαντελένιοι μου οι άνθρωποι..!!!

ανύποπτα δώρα ακριβά μου κουβαλούν..

ευφωνικές στιγμές..........

με κάνουνε κομμάτι απ' τη ''δαντέλα'' τους..

πίσω από το πέπλο μου..

σκύβουνε..κοιτούνε την ψυχή μου..

Κι εγώ παιδίσκη λες κι απ' την αρχή

σκύβω μαζεύω τη δαντέλλα τους

και τους φορώ επάνω μου..

σαν το μικρό..μαθητικό μου γιακαδάκι..

μέσα στο πλήθος και το βουητό..

μικρόν χωρίον τροβαδούρου

της ενάρετης ζωής των αποσπώ

κρουνός συναισθημάτων οι ψυχές των..

γλυκά που με κυκλώνουνε

σε μια αιθέρια αγκαλιά

η αγάπη τους με θάλπει..με ανθίζει.

⫷ της του Θεού Σοφίας αι βουλαί ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

 

                                        17/9/2021

αφιερωμένο στα λατρεμένα μου Γιάννη - Πάνο - Ηλιάνα)

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,